- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Zefier
De zoele verstrooide zucht
strijkt 's ochtends over de wei
doet
grashalmen zijn adem zuigen
broederlijk naar elkaar knikken
tussen hen verborgen wezens ontwaken
blaast bestendige dwaallust
door schemerig maar bewust riet
brengt op het glanzende meer
dunne schaduwen
van huiverende twijfel
verzinkt boven de rivier
onder neervallende stootwind
geeft de stroming
levensmoede rimpels
vindt bij lome avondzon rust
in een geurige tuin
waar bleekroze bloemblaadjes
zacht wiegend dichtgaan
geraakt door
vliedende nevelvoetjes.
Totale waardering: 8 (4 stemmen)
gedichten over waaien
gedichten over voortgaan en avondrust
Heb jij genoten van het Zefier gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Zefier'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van Han Messie | |
› Weidse plaats | |
› Wild schuim | |
› Olterterp | |
› Goede bedeling | |
› Opname | |
› De dauwdans | |
› Sterkend licht | |
› Waaiende stem | |
› Poort van de winter | |
› Verval |
Gerelateerde gedichten | |
› Weidse plaats | |
› Vluchtige wens | |
› Park en weiland | |
› Golven | |
› Meizucht | |
› Speurende spraak | |
› Stille zucht | |
› Het strand | |
› Zefier | |
› Verlaten? |