Gedichten

De Tijd vertragen

Konden we de tijd maar vertragen
De haastige uren maken reuzensprongen
Secondes reizen mee met straaljagers
Een eeuw lijkt een samenvatting van een week
Rimpels komen van de lopende band
Het grijze haar groeit als kool
Smeer stroop in de uurwerken
Misschien onthaast de tijd d?n
Of duw de sprintende wijzers terug
Met al de kracht die in je is verzameld
Laat de wijzers stilstaan op de mooiste tijd
Toen we groen waren, de dagen eeuwen leken, en wij nog geen geheugen hadden
De dagen vliegen voorbij
Het einde, eens onzichtbaar ver weg,
is allang geen stipje meer aan de horizon
De frontale botsing tussen mijn leven en de dood is nabij
Konden we maar duizend seconden in ??n minuut stoppen
De lege zestig bijvullen tot een volle tank
Tussen twee Kerstmissen heb ik slechts duizend maal met mijn ogen geknipperd
De smaak van de kalkoen ligt nog vers op mijn tong
De blinkende ballen nog warm van het haardvuur
Neem mij mee naar de kindertijd
De uren van kinderen doen er veel langer over
De secondes van de jeugd zijn ongemotiveerde douaniers
De dagen van het kroost verlangen niet naar de nacht
Neem mij mee naar de langzaamheid!

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten