Gedichten

Je Moeder

Je moeder
De vrouw die je het leven schonk,
uitgeput na 9 lange maanden van dragen.
Maar alert op jouw eerste kreetje dat klonk,
waardoor alle opofferingen direct vervagen.

Je moeder
De vrouw die je troostte bij kinderverdriet
door een valpartij of een nare droom.
Zij is altijd de eerste die je traantjes ziet.
Kinderliedje, varen we naar de Overtoom .

Je moeder
Boterhammen smerend, melk moest nog,
aan haar hand naar die spannende eerste klas.
Waar je soms last had van een of ander rotjoch;
na schooltijd was ze weer daar, jouw kompas.

Je moeder
Opeens een andere vrouw in je puberteit.
Je zette je af, wat weet zij nu helemaal?
Geen enkel idee dat zij onder ruzies lijdt.
Spijt achteraf, dat kennen we allemaal

Je moeder
Trotse vrouw als je in jouw mooie trouwkleed
de man aan je arm het jawoord geeft.
Ze pinkt een traan weg , alles is compleet.
Het is alsof ze haar eigen huwelijk herleeft.

Je moeder
In een nieuwe fase, nu ook als oma liefdevol;
nieuwe kreetjes, traantjes, kusje op de pijn.
Zij speelt met liefde haar eigen dubbelrol;
met haar raad en daad, de ultieme hulplijn.

Je moeder
Ook zij kan de tijd niet stil laten staan.
En al worden mensen nu vaak veel ouder,
het einde nadert sluimerend, langzaamaan;
ook al is ze een taaie, een volhouder.

Je moeder
De vrouw waarvan het afscheid zwaar is.
Met pijn in het hart, ze was je grote hoeder.
En voor wie haar liefheeft een groot gemis.
Wij vergeten je nooit, lieve moeder.

Overlijdens gedicht door: Peter Sluijter

Tweeten