Gedichten

Ode aan Rita Reys

Rita
Ritme
Geluid dat draait
Altijd was je er al

Toen ik elf was
Zat je naast me
Door een gordijn gescheiden
Jij knikte me toe

Toen ik zestien was
Trad je op in Utrecht
Samen met Pim
Voor puberende scholieren

Toen ik tweeëndertig was
zat je in hetzelfde vliegtuig
De stewardessen als vliegen
Om je muzikale stroop

Toen ik zestig was
Zag ik je weer optreden
Met je trio
Je stond er nog helemaal

Nu ik zelf al oud ben
Hoor ik je weer zingen
Een van je mooie nummers
‘This is how the story ends’.

Maar het gaat door
Je zang blijft
Je ritme blijft
Zoals je naam, Rita Reys

Overlijdens gedicht door: José van Rosmalen

Tweeten