Gedichten

Kleine gebaren

sereen was de stilte
die het blauw witte gaf
waar ik nog afgedekt
in drie zonnen mijn toekomst
aan enkele draadjes zag

alleen ogen bewogen
in kijkend lezen
handen spraken met
kleine gebaren woorden
die adequaat werden begrepen

dit protocol
was niet hol maar
hechtte het team in
ervaren om samen ook
deze klus goed te klaren

subtiel werd ik verleid
wat meer dan mijn lijf
bloot te geven om zo de
spanning van het gebeuren
met meer rust te kleuren

nog kijk ik terug
op die gezellige club waar
niemand steken liet vallen
alleen ik ben de klos pas na acht
dagen maken zij de hechtingen los


wil melker

Ziekte gedicht door: wil melker

Tweeten