- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Je pluisde nog even
ik zag het grijs
van de zee
boven land
vlokkig ontladen
in dwarrelend wit
dat stilte
danste op een
onzichtbare wind
ik zwaaide
en ving jou
op de mouw
van mijn jas
je pluisde nog even
toen je huisde
in de holte
van mijn hand
schitterde kristal
tot je structuren
kraakten en een
voor een braken
jij als druppel
de koude grond
weer licht
spetterend raakte
in samen stromen
verloor jij je dromen
langzaam terug
vloeiend naar zee
Totale waardering: 7 (1 stemmen)
gedichten over sneeuw
gedichten over winter
gedichten over sneeuwvlokje
Heb jij genoten van het Je pluisde nog even gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Je pluisde nog even'
Melden
Op 21-12-2020 schreef Rhonda:
Erg mooi om zo geraakt te worden door een schouwspel. Zo een mysterie uit het leven beschrijven, petje af.
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van wil melker | |
› Een wereld zo dichtbij | |
› Kwam ik mezelf tegen | |
› Jouw lege plek | |
› Occupy | |
› Een onbekende angst | |
› Aangelicht door eeuwigheid | |
› Die mystiek | |
› Mijn wit spinseldier | |
› Als ik door dit ijs zak | |
› Volmaakt geluk |
Gerelateerde gedichten | |
› Wintertranen | |
› Winterleven | |
› Decemberliefde | |
› Seizoenmeisje | |
› Wintervlinder | |
› Avondwit | |
› Winterdroom | |
› Kerstmeisje | |
› Wilde ganzen | |
› Winterland |