Gedichten

Mijn pad

Iedereen dacht dat ik niets wist.
Jaren heb ik gevochten in
bloed zweet en tranen
Heb het pad gevolgd die me
hier naartoe heeft geleid.
Ik vocht maar door, en wachtte op iets,
maar ik wist niet op wat.

Iedereen had me pijn gedaan
maar bleef mezelf en zo heeft
dat me tot dit gemaakt.
Heb jaren lang mijn hart gevolgd en
soms vergiste mijn hart zich ook erg.
Dacht teveel alle anderen en
totaal niet aan mezelf.
Ik deed te hard mijn best
voor alles & iedereen.

Maar bleef sterk in mijn schoenen staan.
Niemand kon me aan.
Ik heb gevochten voor mezelf
en niemand die me stuk kon maken.
Maar de pijn maakte me sterker en
ik stond iedere keer weer in mijn eentje.

Ik maakte mezelf tot dit meisje
die nu sterk in haar schoenen staat
niemand gaat haar nu nog pijn doen
Nu volg ik mijn dromen, mijn pad
Het pad die me gaat leiden naar
een dame met zelfvertrouwen.

Overige gedicht door: Coco

Tweeten