Gedichten

Mijn wens diep in mijn hart

Mijn wens diep in mijn hart
Elke nacht voel ik zijn kracht
Mijn traan zoekt zijn weg
Mijn gedachte wil weg van wat je zegt
Ik voel me zo alleen
Met mensen zoals jij om mij heen
Geen kracht die mij kan beschermen
Jij zult je nooit over mij ontfermen

Mijn hoop is weggedreven
Alles had het opgegeven
Hij kwam in mijn zicht
Eindelijk zag ik een beetje licht
Mijn wens die begon uit te komen
Niet te geloven ik zat niet te dromen
Eindelijk iemand die mijn goede kant zag
En mij niet in het gezicht lacht
Ik begon weer te geloven
Verdedigde niet langer de gene die mij beroofden

Nooit gedacht dat het zo weer over kon zijn
Nooit gedacht ik voelde weer mijn pijn
Ik voelde mij nog steeds alleen
Ik was je linker hand
En had je steeds minder om mij heen
Hij verdween in mijn verleden
Alleen als vijand in het heden
Is nu alles anders?
Omdat er een klein dingetje is veranderd?

Zul je ooit zien?
Is dit echt wat ik verdien?
Handboeien houden mij vast
voor eeuwig aan mijn pijn gelast
Het leven is nog niet voorbij
Ik zal overleven met de pijn aan mijn zei

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten