Gedichten

Stormen

met alle stilte volg ik de wolken
die mij vertellen van de donkerte
die in aantocht is en de wind
die is zo rustig en zo stil, maar
ik zie de sterren nergens meer
dat is wat ik nou zo mis
geen maan geen zon geen ster
alles lijkt zo somber
de vogels zijn zo
stil

ik hoor de donder in de verte
en wacht op wat de
hemel boven mij wil
de regen maakt de ramen
tot tranen van weleer
ik volg de sporen
van

het nat zijn naar beneden
en zie ze nimmer meer
de donder maakt een foto
het flitsen maakt mij bang
het zal niet lang meer duren
voor de maan verschijnt
dan is de angst verdwenen
en ben ik niet meer
bang

voor de regen en de storm
ik kijk omhoog naar
het dreigende hemelgeweld
de wind is eindelijk opgestoken
en doet mee in het hemelse spel
als ik had geweten dat het
zo zou gaan regenen
had ik mijn afspraak wel
afgebeld.

Overige gedicht door: Leny

Tweeten