Gedichten

Het alleen zijn moe

Als ik moe ben wil ik rusten,
maar ik merk dat dat niet mag,
van de mensen die mij mogen,
zij voelen zich bedrogen
als ik zomaar zou verdwijnen
op een doordeweekse dag.

Terstond zou ik een ander zijn,
een ander dan voorheen.
de een die spreekt er schande van,
een ander vraagt:'hoe kan dat dan?',
een derde staart de hemel aan
en zegt...'hij was alleen'

Verdriet gedicht door: rene

Tweeten