Gedichten

Een brilletje

Een klein babykrokodilletje
was vastgeraakt in t riet
had al écht een eigen willetje
en luisterde meestal niet.

zijn moeder was hem kwijt
en was behoolijk kwaad
het was tenslotte etenstijd
de babykrokodil was veel te laat!

opeens hoorde ze een gilletje
ze haastte zich erheen
het was het babykrokodilletje!
hij zat daar helemaal alleen.

waar bleef je toch zo lang?
wat doe je in dat hoge riet?
ze zag de tranen op zijn wang
hij had duidelijk verdriet.

zeg, kan jij eigenlijk wel goed zien?
mijn babykrokodilletje
komt het daardoor dan misschien?
wordt het soms tijd voor een brilletje?

droog je tranen kom maar gauw
mamma haalt jou uit het riet
we zoeken snel een bril voor jou
zodat jij de héle wereld....
.....straks weer ziet!


© Marjanekke. 2015

Kinder gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten