Treurigheid

Afdrukken

Ik schepte water uit een papieren zak
Om zo mijn tuin te bevloeien
Mijn gewas te laten groeien
Buren keken toe, niet op hun gemak

Zij hingen over de schutting
Spraken met gedempte stemmen
Zagen mij werken tot uitputting
Zagen mij alles vastklemmen

Water maakte mijn grond modderig
En mijn jonge plantjes slorderig
Ik zag ze plat liggen op de grond
Uitgeput banjerde ik in het rond

Ik keek omhoog in druiperige regen
Hoe mijn schuttingsburen zwegen
Met hun verbaasde gelaatstrekken
Alsof ze mij uit treurigheid wilden wekken

gedicht door: Paul Duyvesteyn
Informatie

Dit gedicht is 18 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (1 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over tuin

Heb jij genoten van het Treurigheid gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Treurigheid'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!