Eenzaamheid

Afdrukken

Het eten staat op het fornuis
en buiten kreunen zacht de bomen
in de winden van oktober.
Hoe donker is het huis.

En dat ik heel alleen,
alleen moet dragen,
wat reeds zolang geleden is.
Ik nooit voorkomen kon.

Daarstraks was er een teer gebaar,
heel even was ik weer
diep in de waan van een gedachte,
ver in de droom van gisteren.

Maar in het donker van de dag,
en in het kissen van de boter
kwam ik weer thuis
van al dat ver gegaan.

Ik heb wat peper op het eten,
wat weemoed in vandaag gedaan.

Levens gedicht door: Pierre Van Laeken
Informatie

Dit gedicht is 2.779 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 9 (4 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over eten
gedichten over fornuis
gedichten over oktober
gedichten over donker
gedichten over weemoed

Heb jij genoten van het Eenzaamheid gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Eenzaamheid'

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 06-01-2015 schreef Antje.:
Mooi hoor! Het gevoel zo goed weergegeven.

Gr. Antje.

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 23-10-2013 schreef Catherine B.:
Heel goed schrijven van jou. Doe zo voort.

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 23-10-2013 schreef Tine de Jong :
Vele mensen overvallen het dat eenzaamheid wordt geboren als je samen gewend bent. Maar in de stilte van de dag komt toch wat drukte om de hoek. Onzichtbaar is men bij jou.

Prachtig geschreven woorden Pierre

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!