Gedichten

Leeuwen en beren

Ik vocht in een soort hoekje
met wat strijd en ook een vraag
ik vroeg mezelf: wat zoek je?
in het nieuwe van vandaag.

wil je blijven dwalen?
in het oude wat ooit was
of durf jij nu te stralen?
met vertrouwen als kompas.

de wilde woeste zeeën
zijn het kersje op de taart
ik maak een dansje met ideeën
die de toekomst had bewaard

onderweg naar t onbekende
brengt mij bij de start
er zijn geen angsten of ellende
op de route van mijn hart.

ik laat mij navigeren
waarheen ik ook zal gaan
dus de leeuwen en de beren
hoeven niet meer te…
bestaan.

© Marjanekke

Levens gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten