Gedichten

Op hoop van zegen

Grauw lijkt alles om mij heen.
Schaduw bij flauw zonlicht tussen
het koude steen, ik voel mij eenzaam
en alleen...

Maar ik vervolg mijn weg als zo velen
in het bestaan.
Elke dag klinkt er wel een melodie
die vrolijk is of somber.

Ik verwonder mij steeds over het leven in
voor en tegenspoed hoe een ieder door gaat.
Leer hiervan en het besef groeit bij mij
dat ik ook verder moet...

Met liefde als leidraad, terwijl ik kniel op
hoop van zegen en bid dat God mij bij staat.

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten