Gedichten

Heel ons leven

Heel ons leven,
Bleven ze ons vergezellen,
De rumbonen die je voor mij had gekocht,
Het weekend dat ik jou ontmoette.

Ik was nog zo’n kind,
Zo dodelijk verlegen.
Maar zag alleen jouw ogen,
Zo prachtig blauw.

Er was een kind geboren,
Bij mijn broer en jouw zus,
Daarom was ik daar,
En jij was er ook….. dus.

Ik was alweer op weg naar huis,
Die maandagmorgen.
Jij was al naar je werk,
Ik had je niet gezien.

Maar onderweg, daar in de polder,
Kwam jij me achterop,
Een touw in je manchesterbroek,
Een jas met een gescheurde mouw.

We hebben daar gestaan,
En niet veel gezegd.
We konden alleen maar kijken.
Je hebt een zakje rumbonen in mijn hand gelegd.

Ons hele verdere leven,
Wanneer er soms iets was,
Kocht een van ons die rumbonen….
Een zwijgende herinnering.

Dan was het weer niet nodig,
Dat er veel werd gezegd.
Alles was dan weer goed.
Problemen waren bijgelegd.

Liefdes gedicht door: Antje.

Tweeten