Gedichten

Moederdag

Eerst krijg je moederdag
en dan weer het verjaren.
Blij dat ik weer komen mag,
om calorieën te vergaren.

Maar verjaren is een spel,
voor jong maar ook voor oud.
Wat krijg ik niet of krijg ik wel,
ben ik warm of ben ik koud.

Misschien zul je het al weten
en misschien weet je het ook niet.
Maar je wordt nooit meer vergeten,
zelfs niet als het regent dat het giet.

Ja, en wat is het nou het cadeau,
nog even een klein poosje geduld.
Het is een rond cadeau dat zie je zo,
een verpakking die ook niets onthuld.

Je ziet ze in de zomer soms vliegen,
ook al zijn ze niet zo erg groot..
Op de vraag wat is het zou ik liegen,
omdat men mij dat streng verbood.

Dus nu moeten eerst alle deuren dicht,
voordat je cadeau toch nog ontsnapt.
Dat zou zonde zijn van mijn gedicht,
als de deur te laat wordt dicht geklapt.

Ja het cadeautje kan dus vliegen,
niet zo snel maar wel een jaar lang.
Dit presentje zal je nooit bedriegen,
dus kijk maar goed en wees niet bang.

Wat ze eten dat weten we niet goed,
ze leven eigenlijk alleen van de lucht.
Elke dag even naar hem kijken moet,
dan jaagt hij al je zorgen op de vlucht.

Dus nu erg voorzichtig open maken,
pas op ze zijn er razend snel vandoor.
Ze hebben vreselijke sterke kaken,
en pas maar goed op voor je lieve Moor.

Dit is het einde van ons gerijmde spel,
heel misschien heb je het cadeau herkend.
Wij zullen het je dus maar gewoon vertellen,
een jaarabonnement op het mooie blad Libelle.

Wij wensen je erg veel uurtjes lees plezier,
eerst alleen deze uitgave en de anderen komen hier.

Liefdes gedicht door: Simon

Tweeten