Gedichten

Op zoek naar liefde

Ik dacht dat mensen altijd
op zoek waren naar liefde.
Liefde, geluk, aandacht, warmte.
Maar mensen kunnen je niet vasthouden
zonder twee gevoelens te hebben.

Je kan niet van iemand houden zonder
je aan iets te irriteren.
Het strelen en knuffelen en het
sussen van de angst.
Geen idee waar sommige
gedachtes vandaan komen,
waar sommige woorden over gaan.

Ik denk niet dat alles een reden
nodig heeft om te worden begrepen.
Pure woede wat danst in je ogen en
je op de duivel laat lijken.

Krakende botten wanneer
je door het doek slaat.
Niets kan er mee worden vergeleken.
Alleen die angst, de angst
om niet verder durven te gaan.

Levens gedicht door: Melan

Tweeten