Gedichten

Mistsliert

Onder grijs strakke hemel arriveert
een nieuwe waas in de vroege morgen
Geleidelijk zal de zon verduisteren terwijl
de eerste nevelvlekken al op het gras kleven.

Zonder enige twijfel neemt de herfst
het voortouw tot wanneer de stad en het
platteland bedekt worden met een dikke sluier
De natuur lacht nog even met haar grauw gezicht.

Kleurloze bloemen groeien in een tuin
waar ze een moe, neerslachtig en somber
leven leiden, een hoge koorts van melancholie
De lucht strooit met zout smakende traandruppels.

Hoop dat je snel wegtrekt uit een hart of
ziel, dat het azuurblauwe snel zal terugkeren
Opnieuw kleuren dagen en nachten met een helder
Maar al bij al zal ik je nooit vergeten; mijn lieve mistsliert.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten