Gedichten

Storm in brabants dialekt

De sturrem raast over de schoppe en daken
De takke on de beum hurde links en rechts kraken
Z`n best zwierend mi hunne nog kleine kruin

Wettur nog over is valt mi geweld in d`n tuin
Hij jankt mi veul geweld dur uw lijf en zielement
Naw zijn de weergoden efkes d`n grote baas
Niks kunne we doewn en zie hoe klein ge bent

Afwachten is ut inigste wa de kunt bij zo`n geraas
Hopend op unne goeie afloop hier en dor omtrent
Zonder al te veul schaai on uw spulle s`anderen daags

Het no-jaor alt mi veul spektakel en luwait en wijnd
Angst kan uw parte speulen denk dor on m`n kijnd.
Ditte zijn de krachtte van onze schepper en oppermacht
Merruge maken we de balans wir op hoe we ut er hebbe afgebracht.

Natuur gedicht door: Frans Vos

Tweeten