Gedichten

Woensdagochtend

Als half wakker loop ik
naar de kamer die leeft van stilte
Ik hoor nog steeds de herinneringen
van afgelopen jaren

De rommel spreekt mij niet aan
eerder het licht
Die roept
Kijk mij aan!

Ik streel de vacht
van hij die nog slaapt
Hij die nog volop speelt met dromen
En nog op het wakker worden wacht

Ik hoor geschreeuw
van kinderen en moeders
De dag wordt wakker

De zon roept
mij en de rest
Dat wij weer van hem genieten mogen
Maar dan moeten eerst natuurlijk

de gordijnen open

Natuur gedicht door: Alex Boelens

Tweeten