Gedichten

Loslaten

haar smalle bruine hand
greep mijn hand vast
liet niet meer los
alsof het leven haar zo niet ontglipte

ze praatte met gesloten ogen

ik trok mijn hand terug uit de hare
uit wrok, wraak, schaamte, ongeduld
of louter zin in roken

haar hand omklemde toen een zakdoek

ze zeggen dat je los moet laten
ja, later, als er niets meer is
om vast te houden
maar voor het zover is
moet je de muur zijn voor de klimplant

kon ik nog eens mijn hand
in haar hand schuiven

Overlijdens gedicht door: Serval

Tweeten