Gedichten

Koning winter

De sneeuw kraakt onder mijn voeten
Wat zullen de dieren nu moeten
De vijver is geen water meer
Maar veranderd in een bevroren meer.

De bomen zuchten onder de zware druk
Van de sneeuw die hun takken belast
Ze zwiepen op de wind
En kreunen heel gezwind.

Webben worden ijskristallen
de spin laat zich behoedzaam zakken
geen prooi meer te vangen
hij wacht op de dooi vol verlangen.

Jij geeft ook mooie dingen
De wereld wonderlijk wit
De warmte in een huis
Als men voor de kachel zit.

Maar dit duurt niet lang
Dan komt de lente er weer aan
En stuurt je weg, heel gestaag
Naar het volgende jaar heel graag.

Natuur gedicht door: Butterfly

Tweeten