Gedichten

Vriendendienst

Mijn beste vrind,
hoe gaat het met mijn geesteskind.
Hopelijk is jou wel verteld,
waarom ik juist jou heb aangesteld.

Het bedrijf is pas gezond ,
als het gelijk gemaakt is met de grond.
Hopelijk kan ik jou vertrouwen,
men wil daar eerdaags huizen bouwen.

De grond is meer waard dan de mensen,
dus wat kunnen wij ons beter wensen.
Dus bezorg mij nu geen spijt
en raak snel al die mensen kwijt.

Omdat ik al jaren met dit bijltje hak,
enige tips voor jouw gemak.
Pas ze toe mijn goede vrind,
zodat ik snel mijn rust weer vind.

Weg met de sociale zekerheid,
het personeel moet de richting kwijt.
Echt je moet ze laten voelen,
ze zijn niets beter dan hun stoelen.

Werken mag geen vreugde schenken,
het wordt verboden om te denken.
Je kunt de gekste dingen vragen,
als de onzekerheid heeft toegeslagen.

Natuurlijk komt er haat en nijd,
zo begint toch elke strijd.
Die jij natuurlijk winnen moet,
als teken dat je het juiste doet.

Het klinkt misschien wat bout,
maar de leiding is nooit fout.
Het beleid is altijd goed ,
als je het maar met minder mensen doet.

Bouwen aan de toekomst is de leus,
er is nu éénmaal geen andere keus.
Van gemaakte fouten moet men leren,
dus maar weer eens reorganiseren.

De bestuurders lopen te hoop,
we zijn te duur het moet goedkoop.
Dus flikker er meteen wat mensen uit,
dat scheelt al snel een lieve duit.

Denk je soms dit gaat te ver,
ik krijg problemen met de O.R
Doe het gerust ga zo maar door,
jouw OR stelt geen flikker voor.

Jij stelt gewoon het gaat zo goed,
dat je zo wel handelen moet.
Mocht er toch één protesteren,
moet je die meteen een lesje leren.

Je grijpt die ene bij zijn lurven
en heft meteen zijn baantje op.
De rest zal heus niets meer durven
en houdt uit veiligheid zijn kop.

Als je hun nog eens hebt verteld,
hoe het met hun zekerheid is gesteld.
Kun je met de gekste eisen komen,
zodat ze er in de nacht van dromen.

Het werk dat blijft liggen dan,
kun je uitbesteden man.
Dat wordt meteen jouw nieuwe streven,
zoveel mogelijk werk aan derden geven.

Lang op één plek is ook niet fair,
men lijkt te veel op meubilair.
En het is alleen maar goed ,
als men eens wat anders doet.

Verplaatsen wordt de nieuwe leus,
het personeel heeft geen andere keus.
Ga je gang maak ze bang,
het duurt ons nu al veel te lang.

Mensen zijn precies als schapen,
men huilt vlak voor de slacht.
Jij kan er rustig om gaan slapen,
het gebeurt meestal in de nacht.

En als er ééntje door bezwijkt,
spreek je mooie woorden op zijn graf.
Pas op dat het eerlijk lijkt,
anders maakt men jou later af.

Natuurlijk zeg je zonder hinder,
we zijn een goede collega kwijt.
Je denkt zo weer ééntje minder,
ik moet er nog een tachtig kwijt.

Natuurlijk roem je zijn talenten
en kijkt daarbij droevig in het rond.
Maar denkt wat zonde van de centen,
al die bloemen op de grond.

Ik ga stoppen met dit schrijven
en wens jou veel geluk.
Wij zullen heus wel overblijven,
de leiding die gaat toch nooit stuk.

Dus vrind kom op er even tegenaan,
het gaat ook om jouw mooie baan.
En als jij niet hard genoeg bent,
stuurt men gewoon een andere vent.

Met een schok word ik wakker,
de bel gaat het is de bakker.
Wat kan een mens in sombere tijden,
toch aan rare dromen lijden.

Vriendschaps gedicht door: Simon

Tweeten