Gedichten

Het leven van een kerstboom

Kerstboom jij met je mooie wijde zilver groene takken
waar de dauwdruppeltjes zachtjes af komen zakken.
Met je heerlijke intens natuurlijke lucht dicht om je heen
staat in het grote bos met al je vrienden dus niet alleen
heerlijk in het winter zonnetje genietend van top tot teen.

Straks als jij sterk bent mooi op kleur volgroeid tot in alle lagen
verschijnt de mens en wordt jij bruut boven de grond af ge zagen.
Jou jonge mooie leven duurt zonder wortels nog slechts een aantal dagen
zonder jou sterke wortels, zuurstof, en lucht voor alle nodige levenssappen
Zullen straks jou ranke naalden en jou heerlijke lucht heel vlug gaan verslappen.

Zacht als de sneeuw dwarrelen straks jou naaldjes langzaam naar benee
en wordt je na gedane arbeid heel vlug de kamer uit gegooid hopsakee.
Alleen om de mens te plezieren, en nog geen eens voor engelenkoren
gaat jou nog prille leven op een misselijk makende wijze snel verloren.
Jij die de trots van het grote woud had willen worden heel veel later
stond in de warme kamer te pronken en bleef achter met één grote kater.

© 2013 Frans Vos