Gedichten

Alleen

Het gevoel van; "alleen"
Zonder steun om je heen.
Na de zoveelste tegenslag totaal verward
Voelt mijn lichaam versteent, verstart.
Niet wetend waar naar toe te gaan
Ben jij als enige me niet ontgaan.
Voor ik vertrek, nog eerst even bellen
Misschien dat je me gerust kan stellen.
Als ik je dan bel, of ik naar je toe kan komen en bij je mag slapen
Komt het niet uit, en moet ik mezelf bij elkaar rapen.
De enige waarvan ik dacht daar kan ik altijd terecht
Was de smaak al bitter bij het hoofdgerecht.
Het rest wil ik niet eens meer weten
Ik heb me bedacht tijdens het moment van eten.
Door de chaos heen komt duidelijkheid
Het verklaard het gevoel van de eenzaamheid.
Dan valt het kwartje en weet ik dat het zo moet zijn
Om me eenzaam te voelen, ook al doet het pijn.
Het inwendig weten,
heeft het naar buiten gesmeten.
Het ging met tranen gepaard
Geen enkele emotie bleef nog langer bespaard.
Alles kwam er uit
Zo kwam ik tot besluit
Het wordt tijd dat ik zelf verder ga,
bewust wordend dat ik ook besta
Dat ik er ben, en er mag zijn
Dik of dun, groot of klein.
Eerst een leren van mezelf te houden
Voor ik met een ander iets op kan bouwen.
Mezelf eerst eens welkom heten,
Joepie ik leef! En dat zal ik weten!

Levens gedicht door: Dana

Tweeten