Gedichten

Alleen maar mooie praatjes

al die mooie praatjes

we leven in constante conflicten
in het groot en in het klein
er schijnt geen einde aan te komen
steeds weer nieuwe oorlogen
we zeggen ( bewapend ) dat het moet

voor de uiteindelijke vrede

uit onvrede, woede, machteloosheid
schijnen we niet te begrijpen dat bij
onze geboorte er een prachtige wereld
op ons wachtte...onschuldig, rein.

waar men van kon genieten..een groots
geschenk
door macht en hebzucht vernield
soms denk ik dat God verdrietig en
ook boos zal zijn….en vrees

maar wij blijven praten , elke dag weer
over de vrede die ooit komt
want wij weten wel wat er moet gebeuren
wat we kunnen doen , wat we moeten
doen.

helaas, het zijn vele lege woorden die
geen betekenis schijnen te hebben
in eigen land hebben we het best goed
we leven veilig, geen oorlog hier

toch , we klagen bij de minste tegenslag

maken elkander dan maar het leven zuur ,
daarbij altijd wijzend naar een ander.
hand in eigen boezem komt niet in ons op
zeg eens , hoeveel heb je eigenlijk over
voor vrede ?

behalve alleen mooie praatjes ?

Levens gedicht door: Fairouz

Tweeten