Gedichten

Mijn schoenen brengen mij..

Mijn schoenen dragen antwoorden, vragen, onhebbelijkheden van de dag.
Het verlangen naar vrede, het zien van een lach
En een traan die bevrijdt.

Mijn schoenen brengen mij waar ik wil zijn
In voor en tegenspoed met vreugde en pijn.
Op wegen in de zon of onder hevige regen.

Mijn schoenen passen, horen bij mij, bij mijn
Leven, mijn bestaan.
Overal waar ik kom of reeds ben geweest.
\'s Avonds trek ik ze uit, de volgende dag
Weer aan.

Mijn schoenen prangen van tijd tot tijd
Knellen, terwijl ik er onder lijd.
Getekend op den duur door het leven, eerst
Vol vuur , maar dat langzaam dooft.

Mijn schoen slijten als de dagen, de tijd
En alles in en om mij heen.
Maar je gaat nieuwe kopen en gaat verder
Met verlangen, hopen.

Alleen veel is veranderd, verdwenen; Vrienden
Kennissen, dingen, je eigen strijd gestreden
En alles wat er nog is is mijn verleden...

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten