Gedichten

Weet je nog.....?

Weet je nog, ons eerste huis?
Het was verklaard als onbewoonbaar.
Nou ja, het was er ook niet pluis.
Wij deden onze zin, we gingen er toch in.

Het wemelde er van de muizen,
en op zolder zat een rat.
De mensen schudden met hun hoofd,
maar ja, wat hinderde ons dat.

We pakten heel hard aan, 't is waar.
De muizen hebben we gevangen,
de rat werd door de hond gepakt.
Bang was ik niet, we waren immers bij elkaar.

Weet je nog, dat voorjaar?
We kregen onze eerste zoon.
We huilden van geluk,
ons leven kon niet stuk.

Het was er toch zo heerlijk.
Ik denk dat steeds maar weer.
Er groeiden zomaar grote bossen narcissen,
als een kind, zette ik ze overal neer.

Ik vraag je: "Weet je nog?"
Dit was wel zestig jaar geleên.
Je kunt het toch niet weten,
lang reeds ging je van me heen.

Het zijn alleen herinneringen,
het zijn er ó zoveel....
Ze hebben alleen waarde,
als ik ze met jou deel.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten