Gedichten

Ware liefde

Als een wervelstorm heb je mij weggeblazen,
Overgenomen en eigen gemaakt.
Het is mijn liefde voor jou die mij voed,
Je hebt mij gevonden en vernedert.
Zodat ik kon leren om lief te hebben,
Geen arrogantie of dominantie.
Slechts blikken en waarheid die mij doorboorden,
Als stralen van de zon die mij hebben verbrand.

Een aanraking die keihard teder tot mij kwam,
Voelen wat liefde is, ervaren wat nederigheid inhoud.
Om samen te groeien leun ik op jou,
Ik kijk naar je, voel mijn hart die bloedend in jouw handen ligt.
Jij maakt en breekt, iedere dag weer juist dat stukje wat mij beschermd.
Mag ik kijken in de spiegels van jouw ziel?
Hopen dat ik ooit begrijp wat het is om compleet te zijn.

Ik lach, jij vloekt, ik huil, jij lacht.
Een wisselende gedaante beperkt mijn macht.
Een ketting die verzwaard, maar bevrijdend heeft gewerkt.
De tweestrijd nam jij me af,
Ik vertrouw nu alle woorden.
De gesloten deuren hebben nu sloten,
Die jij voor mij bewaakt, voor eeuwig geketend aan jou.
Mag ik dat van jou verwachten?

Durf ik te dromen dat jij echt bent?
Mag ik vragen om meer?
Het is een wrede gedachte om te vervloeken,
Wat jij hebt weggenomen dat mij vervloekte.
Liefde om te leren, leren om lief te hebben.
Jij, zo puur en sterk in emotie.
Losgelaten om mij te redden,
Mij te laten lijden in angst.

Dit is mijn redding,
Om dagelijks te verwoorden wat jij hebt gedaan.
Ooit zal ik je gelijke zijn, dan mag ik je aankijken.
Voor nu is het niet mogelijk, te pijnlijk om te doen.
Pas als ik er klaar voor ben,
Als jij het laat weten en met je warmte mij bevrijd.
Dan sta ik naast je, kijk ik je aan en pak ik je hand.

Liefdes gedicht door: crushed

Tweeten