Gedichten

Ze is heel alleen

Ze zit daar heel alleen
op een bankje in het bos
niemand om haar heen
iedereen liet haar zomaar los

Ze ziet veel mensen lopen
allemaal met vrienden of een familielid
haar geest staat open
ze wilt dat iemand naast haar zit

Ze moet maar weer naar huis
weer een mislukte dag
ze wilt dat iemand naast haar komt zitten
dan veranderd haar verdriet in een lach

Elke dag gaat ze naar die bank
ze hoopt dat iemand tegen haar praat
maar het blijft stil, geen klank
het lijkt alsof iedereen haar haat

Ze zit nu thuis, alleen voor tv
ze voelt zich veel te eenzaam
ze wil ook met iemand mee
dan is ze eens met iemand tesaam

Verdriet gedicht door: Gedichtenlady

Tweeten