Gedichten

Afgunst en jaloezie

als ze gelukkig was dan straalde
ze . en ze dacht dat vrienden en
vriendinnen zich met haar zouden
verheugen.

in het begin was dat ook zo, maar
al snel wist men het wel
zo bijzonder was hij ook weer niet
zij was heus de enige niet die een
vriendje had

hij was echt wel meer ondertussen

zijn komaf ook al niet iets waar je
trots op kon zijn. zij lachte al de
bezwaren weg… wat een jaloezie zeg
inmiddels wist ze al snel wie een
oprechte vriend of vriendin was, dat
dan weer wel

zijn komaf??? ook lekker belangrijk !

maar mensen gunnen je pas geluk als ze
zelf enigszins tevreden zijn
zij bleef naast haar geliefde ook haar
“vrienden “ trouw.

jammer van de tijd die ze in hen stak

maar na een tijd zweeg ze over haar geluk
met hem…nooit geweten dat vrienden zich
konden verwonden aan de blijdschap van een
ander. en zo kwam ze in aanraking met

afgunst en jaloezie.

Vriendschaps gedicht door: Fairouz

Tweeten