Gedichten

Een brief

Een brief aan Martin geschreven
en op de bus gedaan.
Ja, dat duurde toch nog even,
want ik moest soms schuilen gaan.

Het water stort met bakken uit de lucht
en de wind is snijdend koud,
met soms ook hagelstenen.
Ik ben verkleumd van kop tot tenen.

Maar zo fietsend door de regen,
kost mij dat toch wel kracht.
Ook de wind heb ik pal tegen,
terwijl ik dat niet had verwacht.

Maar als mijn brief in de bus glijdt,
rijd ik terug met dankbaarheid.
Want alleen door mijn fiets te keren,
kan de wind mij niet meer deren.

Als Martin door zich om te draaien,
het tij ook eens keren kon.
Dan had hij ook alles achter de rug,
ja, dan scheen voor hem de zon .

Maar als het noodlot iemand treft,
hoop ik dat diegene wel beseft.
Dat je pas bent uitgeteld,
Als je in de Aula staat opgesteld.

Vriendschaps gedicht door: Simon

Tweeten