Gedichten

Praatjesmakers

de zak staat er maar te staan
drukt zich verlegen tegen een andere aan
weet best hoe men over hem praat

hij stinkt, zegt men
uren in de wind
het vuilnis, aan de straat gezet
denkt na

eens was hij leeg en netjes
tot men rotzooi in hem gooide
toen men hem had gevuld
met allerlei troep
was men vergeten wie hem had gevuld

( hij niet , hij wist het nog )

hij stinkt, zegt men
uren in de wind
het vuilnis, daar op de stoep
hervindt zijn trots

de zak is nu echt blij
Het bunkertje uit en zelfs zo tussen

al het andere vuil
weet de zak dat hij altijd schoner
zal zijn.. dan zij
die hem hier dumpten


Oh, als een vuilniszak toch kon denken

Vrolijke gedicht door: Fairouz

Tweeten