Gedichten

Ik, deel 2

met bravour open ik mijn aderen,
ik voel ze, beheerst pulserend in mijn gedachten.
eindeloze dieptes vanuit een zwarte gestalte,
ik kijk en verwonder, veruit en op eenzame hoogte.
mijn overheersende ego, of toch dat ene stukje "ik"

samen toch één zijn, een heerlijke gedachte.
een verwoestende kracht van overheersen,
dat ben ik, en alleen ik.
met gebalde vuisten regerend over mijn eigen bestaan,
schoppend en hevig verzettend overwin ik alles.

ik, een eeuwigheid alleen,
om te bereiken hetgeen ik zo gemist heb.
met kennis en verstand, met een kloppend hart,
zo zie ik het lijden van "ik"
maar ook de triomph van het overkomen.

van binnen ineen gedrukt tot het nulpunt,
een metaforische uitdrukking van angst.
het besef van het alleen zijn, op dit moment,
geheel van mij, toebehorend aan destrucitiviteit.

een waarschuwing van onmacht,
ik ben en blijf mezelf,
is dat de ware reden van het bestaan?
of slechts de definitie van egoisme.
met opgeheven hoofd bied ik alles aan,
met geheven vuist sla ik alles neer.

wie ben ik?
wat ben ik?
ik?.....is slechts een woord.
een leeg omhulsel,
een wezen koel en berekenent.
en toch, slechts een woord.

Levens gedicht door: crushed

Tweeten