Gedichten

Goudmijn

Zet dat geluid eens een keer uit
Ik wil het totaal niet horen
In de stilte in een kajuit
Alleen maar de wind van voren

Al mijn gedachten waaien mee
Mijn hoofd is helemaal geleegd
Mijn aandacht naar de kalme zee
en de boei die rustig beweegt

Ik ben alleen, maar niet eenzaam
Mijn gevoel en gedachten één
In een tempel genaamd: lichaam
Het is puur geluk wat verscheen

Geen drukte om mijn hoofd zwevend
Een lach van volmaaktheid komt aan
in een lichaam eerst zo bevend
Op mijn rode wang rolt een traan

Ik kijk naar een heldere lucht
Het is te mooi om waar te zijn
Naar de goddelijkheid gevlucht
Werelds natuurlijke goudmijn

Levens gedicht door: Bella

Tweeten