Gedichten

Over

Waarom stromen er geen tranen over jouw wangen
En over de mijne wel?
Moet ik dan altijd degene zijn,
die verliest in dit spel?

Je steekt me met je mes van verraad,
Fluistert zachtjes woorden in mijn oor
'Je bent niets waard'
Terwijl mijn lichaam allang bevroor

Waarom moet ik altijd degene zijn,
wiens vragen nooit beantwoord worden?
In hoopvol licht was jij het die verscheen,
maar nu lig ik weer in bed,
alleen

Bestaat er dan niet zoiets als karma?
En waarom gebeurt dit met mij?
Ooit waren wij samen één
Dus waarom spreek ik niet meer in de vorm van ons allebei?

Liefdes gedicht door: Bella

Tweeten