Gedichten

Wij horen bij elkaar

Jij bent vaak als een vogel zo vrij met zilveren
Vleugels in de zwoele wind.
Als een kind kan je zijn , de glinstering in je
Ogen.
Maar jouw verdriet nu doet mij pijn.

Lach zoals je dat kan, je gezicht knap, mooie
Trekken op je gelaat.
Soms lijkt het of je alleen in een sprookje
Bestaat.
Gespeend van het leed en wrok die er is.

Jij bent niet meer bij mij en dat is een gemis.
Het leven waarin ik denk, voel , lach en huil
Is zoveel minder waard zonder jou.
Terwijl ik me verschuil in mijn klein bestaan.

Mijn doel is jou weer aan mijn zij te krijgen
Voor altijd.
Liefde en hartstocht aanéén te rijgen.
Een vrouw zoals jij daarmee wil ik leven, elkaar
In vrijheid latend, maar eveneens samen verbonden
Onlosmakelijk.

Liefdes gedicht door: martin valk

Tweeten