Gedichten

Zonder jou

Het gat in mijn binnenste
is niet te dichten.
Mijn moeder heeft het wel geprobeerd
met naald en draad
en een klosje garen.

De leegte die ik nu voel
is niet te vullen.
Alleen jouw lippen
zacht en teder op mijn huid
bevredigen mijn honger.

Ik heb het wel geprobeerd.
Het was niet lang
dat geef ik toe,
maar het verdriet
om zonder jou te leven
is afschuwelijk.

Was jij er nu maar
om mij te strelen, te troosten
en te helen.
Nu is er alleen een gat en een leegte
en verdriet.
Verdriet om jou.

Overlijdens gedicht door: suusje

Tweeten