Gedichten

Grootmoeders fiets

Het is het gezicht, 't zijn de daden.
De ogen met daarin licht, maar ook duisternis.

Vurige tongen, rauwe nagels, hoe het lelijke
Schoonheid kan overtroeven.

Het zijn de groeven in 't gelaat van een
Oude man.

Dan zijn er ook de engelen die zingen
In een koor.

De statige lanen met lieden niet gespeend
Van ijdelheid van oor tot oor.

Hoe men iets ervaart, wat men doet op een
Weg die ergens naar toe leidt.

Maar waarvan later blijkt dat deze in wezen
Voor iedereen het zelfde is.

Winnen, verliezen, het gemis aan liefde
Of misschien wel haat.

Vrijheid en eeuwig leven kan de natuur
Niemand geven.

Van belang zijn woorden die het hart strelen
Want de tijd gaat door.

De groeven in het gezicht van de oude man
Ze zijn niet meer, hij is reeds begraven.

Het is het water en het brood, maar dan
Uiteindelijk de dood.

Het is iets, alles, niets, 't is een herinnering
In de schuur grootmoeder's fiets.

Overige gedicht door: martin valk

Tweeten